Tym razem przyszło mi służbowo odwiedzić Wiedeń. Na szczęście miałem około 2 godzin, które mogłem przeznaczyć na spacerowanie po ścisłym centrum. Ze względu na rozmiar torby podróżnej tym razem nie wziąłem aparatu fotograficznego. Wszystko, co miałem do dyspozycji, to smartphone Samsung Galaxy S2. Nic to, bo jak się nie ma, co się lubi...
Zapraszam do obejrzenia galerii!
Październik to jeden z tych dwóch miesięcy w roku, które są dla mnie trudne do przeżycia. Przeważnie jest szaro, zimno i wilgotno. Dokładnie tak było i tym razem. Padał delikatny deszczyk, słonko nie przebiło się przez chmury ani razu a do tego temperatura w okolicach 5 stopni. Pierwsze wrażenie nie było więc zbyt przyjemne.
Do Wiedna dojechałem pociągiem.
Chodzę po okolicach placu Św. Szczepana (Stephansplatz) oraz katedry jego imienia. Imponujący budynek. Podobno jest stale w remoncie, tzn. gdy tylko któraś część zewnętrznych murów zostanie odnowiona, proces jest kontynuowany na kolejnym fragmencie. I tak w kółko.
Chcę kupić jakąś pamiątkę. Do głowy przychodzą mi wyłącznie tzw. 'kulki Mozarta', czy czekolada nadziewana w kształcie niewielkich kulek. Nie wiem, jak ich nazwa się ma do Wiednia, skoro Mozart większą część życia spędził poza Wiedniem. Niech tam. Udaje mi się trafić do małej cukierni, która wydaje mi się miejscem magicznym.
Muszę przyznać, że pomimo dostrzegalnego pośpiechu miasto ma swój klimat. Liczne zakamarki, małe stragany, możliwość zakupu prażonych kasztanów jadalnych (które zresztą nie są kasztanami), kwiaciarnie. Całość osadzona w wysokiej, chociaż starej zabudowie.
Szkoda, że byłem tu tak krótko i nie bardzo wiedziałem, na co patrzę. Może następnym razem.
Co zaskakujące, miasta Austrii są jednym z tych niewielu miejsc na świecie, z którego brakuje zdjęć w Google Maps (2014). Sprawdziłem w każdym razie starówkę Wiednia i centrum Linz.
