Poniższe cytaty (oznaczone kursywą) pochodzą z książki Roberta M. Pirsiga "Zen i sztuka oporządzania motycykla", wydanej przez Dom Wydawniczy "Rebis" (Poznań 1994), w przekładzie Andrzeja Sitkowskiego. W nawiasach kwadratowych ([]) znalazło się słowo rower, które zastąpiło oryginalnie zastosowane przez Roberta Pirsiga słowo motocykl.

(...)
Człowiek mężny nie wysiaduje bezczynnie, gotując się we własnym sosie i narzekając na bieg wydarzeń. Jest jakby motorniczym własnej świadomości, wygląda czujnie, dokąd droga wiedzie i radzi sobie z tym, co go tam czeka. To jest mężność i odwaga.
(...)
Kiedy zabierasz się do naprawy [roweru], dostateczny zapas odwagi jet pierwszym i najważniejszym narzędziem. Jeśli jej nie posiadasz, możesz równie dobrze spakować wszystkie pozostałe narzędzia, gdyż nie będzie z nich żadnego pożytku.

Odwaga jest paliwem psychicznym, utrzymującym wszystko w ruchu. Jeśli ci jej brakuje, nie ma sposobu na to, abyś zreperował [rower]. Jeżeli natomiast masz odwagi pod dostatkiem i wiesz, jak ją zachować, nic na świecie nie może tej operacji przeszkodzić. To musi się udać. Dlatego zawsze, i bardziej niż cokolwiek innego, należy odwagi pilnie strzec i chronić.

(...)
W procesie naprawy maszyny zawsze coś się przydarza, czasami trafia się na przedmioty kiepskiej jakości, czasami w grę wchodzi stłuczenie palca albo uszkodzenie "niezastąpionej" części. W podobnych przypadkach odwaga słabnie, słabnie entuzjazm, a frustracja rośnie na tyle, że ma się ochotę rzucić wszystko i zapomnieć o całej sprawie. Nazywam takie przypadki "pułapkami zniechęcenia". Jest ich setki, a być może tysiące i miliony. Nie wiem, jak mógłbym się zorientować, ilu jeszcze nie znam. Wydawać się co prawda może, że wpadłem w każdą już pułapkę, a jaką tylko można sobie wyobrazić. Jest jednak coś, co nie pozwala mi przypuszczać, że to były już naprawdę wszystkie, gdyż z każdą nową pracą odkrywam ich więcej. Oporządzanie [roweru] przysparza wiele frustracji. Złości i doprowadza do wściekłości. I dlatego właśnie jest zajęciem ciekawym.

(...)
Możesz też przezwyciężyć swoją nieśmiałość opierając się na fakcie, że nie ma na świecie takiego mechanika, który od czasu do czasu nie spartaczył roboty. Podstawowa różnica pomiędzy tobą a mechanikiem zawodowym polega na tym, że kiedy on spartaczy jakąś robotę, nic o tym nie wiesz, ponosisz tylko dodatkowe koszty skrzętnie ujęte w różnych twoich rachunkach. Kiedy sam robisz błędy, możesz się przynajmniej czegoś nauczyć.
(...)
Zdecydowanie najbardziej zniechęcającą pułapkę stanowi (...) brak odpowiednich narzędzi. Nic nie demoralizuje bardziej niż zawieszenie pracy z tego właśnie powodu. Kup sobie najlepsze narzędzia, na jakie cię stać, a nigdy nie będziesz tego żałował. Jeśli chcesz zaoszczędzić na tym wydatku, nie przegap małych ogłoszeń w rubryce "sprzedam". Dobre narzędzia z reguły nie zużywają się, a nawet kupione z drugiej ręki są bardziej przydatne od nowych drugiego gatunku. Studiuj katalogi narzędzi. Można się z nich wiele nauczyć.

Obok kiepskich narzędzi niebezpieczną pułapką są także marne warunki pracy. Zwróć uwagę na właściwe oświetlenie. Nie uwierzysz, jak wielu błędów można uniknąć dzięki odrobinie światła.

Pewnej dozy fizycznej niewygody nie można oczywiście uniknąć, ale - jeśli nie będziesz odpowiednio ostrożny - jej nadmiar, jaki wystąpić może w otoczeniu, w którym jest zbyt gorąco lub zbyt zimno, może zniekształcić twoje rozpoznawanie rzeczy. Zimno pogania cię, a wtedy łatwiej o pomyłki. W upale za to znacznie obniża się bariera wytrzymałości nerwowej. Unikaj pracy w niewygodnej pozycji. Mały stołek, ustawiony z każdej strony maszyny, wybitnie zwiększy twoją cierpliwość, a uszkodzenie części, nad którymi pracujesz, stanie się mniej prawdopodobne.
(...)
Prawdziwym [rowerem], nad którym pracujesz, jesteś ty sam. Maszyna, która zdaje się być "tam" i człowiek, który zdaje się być "tutaj", to nie są dwie różne rzeczy. Albo razem wyrastają na jakość, albo razem od niej odchodzą.