Szczegóły

mslonik

Opublikowano: 26 marzec 2011

Odsłony: 9300

Lennard Zinn Zinn i sztuka serwisowania roweru górskiego Buk Rower Zielonka 2006 ISBN 83-920107-6-0 Stron: 372 Format: 21,5 cm x 26 cm

 

Subiektywna ocena pozycji książkowej: 9 / 10

 

Ocena opisowa:

Już sam tytuł zdradza, o czym traktuje ta pozycja. Tytuł książki poprzez częściową zbieżność z nazwiskiem autora nawiązuje do kultowej pozycji literatury amerykańskiej  autorstwa Roberta Pirsiga, pt. 'Zen i sztuka oporządzania motocykla'. Swoją drogą ta książka Pirsiga powinna być lekturą obowiązkową w szkole średniej, co być może zapobiegłoby wielu sporom światopoglądowym pomiędzy stronnictwami 'humanistów' i 'techników'. Ale dość dygresji. Wracając do książki Zinna, przedstawia rozwiązania nawet złożonych problemów technicznych swobodnym, lekkim językiem. Nie stroni od osobistych refleksji, często bardzo cennych. Uderza nieszablonowość i ogromna wiedza praktyczna autora. Bardzo podoba mi się język, którym posługuje się autor. Wreszcie pojawiła się książka, która traktuje temat serwisowania roweru górskiego całościowo, a przy tym jest na tyle aktualna, że znalazły się w niej opisy w zasadzie wszystkich mechanizmów i układów występujących we współczesnych rowerach (2011). W tym miejscu słowa pochwały należą się tłumaczom. Niewątpliwie trudno było przetłumaczyć pozycję, która posługuje się specyficznym, dosyć hermetycznym, technicznym językiem. Zadanie powiodło się na tyle, że książkę czyta się płynnie, bez zacięć. Zdarzają się trochę dziwne konstrukcje stylistyczne, ale występują rzadko. Chciałem przyznać najwyższą ocenę, ale do jej przyznania zabrakło mi niestety zdjęć. Z całym szacunkiem, ale odręczne ilustracje, nawet jeżeli zrobione są przez osobę uznawaną za biegłą, nie zawsze są tak czytelne, jak ilustracja. Ponadto książka jest czarno-biała, co ma niewątpliwie wpływ na jej cenę, ale znowu pogarsza odbiór. Podsumowując, oby na naszym rynku księgarskim pojawiało się jak najwięcej takich pozycji.

 

 

Spis treści:

 

WSTĘP

 

ROZDZIAŁY

I NARZĘDZIA

II PODSTAWY

III NAPRAWY W NAGŁYCH PRZYPADKACH

IV ŁAŃCUCH

V BIEGI

VI KOŁA

VII HAMULCE

VIII KORBY I SUPORTY

IX PEDAŁY

X SIODEŁKA I SZTYCE

XI KIEROWNICE, MOSTKI, STERY

XII BUDUJEMY KOŁO

XIII WIDELCE

XIV RAMY

XV ELEKTRONIKA W ROWERZE

 

DODATKI

A DIAGNOZY USTEREK - INDEKS

B PRZEŁOŻENIA

C DOPASOWANIE ROWERU GÓRSKIEGO DO SYLWETKI ROWERZYSTY

D TABELA MOEMNTÓW OBROTOWYCH

E KOMPATYBILNOŚĆ PEDAŁÓW I ZATRZSKÓW

 

SŁOWNICZEK

SPIS ILUSTRACJI

SZCZEGÓŁOWY SPIS TREŚCI

 

 

Przykładowy cytat:

 

Zupełnie niedawno (w czasach pierwszego wydania tej książki, czyli w 1996 roku), najpopularniejszym hamulcem do rowerów górskich był cantilever z ciągiem centralnym (Rys. 7.27-7.42). Ale hamulec v-brake z ciągiem bocznym (Rys. 7.12) w jeden sezon, po wypuszczeniu go na rynek przez Shimano, całkowicie wyparł klasyczne hamulce cantilever (wyjątek stanowią tu rowery z klamkami szosowymi, np. rowery do przejałow i niektóre tandemy). Teraz z kolei standardem w rowerach wysokiej klasy stają się hamulce tarczowe, podobne do samochodowych i motocyklowych (Rys. 7.19 i 7.20). Nie montuje się ich jedynie w ultralekkich rowerach do corss-country. Nie bez powodu te dwa typy hamulców są najpopularniejsze. V-brake jest dużo elastyczniejszy od cantilevera. Ponieważ nie wymaga użycia wieszaka hamulcowego, można zamontować go na ramie z amortyzatorem tylnym bez żadnych dodatkowych elementów. Poza tym dzięki konstrukcji z równoległym prowadzeniem klocków, v-brake można zakładać do różnego rodzaju obręczy bez konieczności regulowania klocków. Hamulce typu v-brake są mocniejsze od cantileverów, bo mają dłuższe ramiona, a także dlatego, że bezpośredni ciąg od jednego do drugiego ramienia jest dużo efektywniejszy niż szarpanie za wygiętą linkę, tak jak to się dzieje w cantileverze.

 

Hamulce tarczowe, w których klocki dociskane są do tarczy zamontowanej na piaście, nie brudzą się tka, jak hamulce obręczowe. Opony nie ochlapują ich wodą i błotem, dzięki czemu jakość ich pracy nie pogarsza się, kiedy panuje wilgoć. Poza tym w hamulcach tarczowych obręcz się nie rozgrzewa, dlatego działają sprawnie w róznych warunkach pogodowych. Hamulec obręczowy może doprowadzić nawet do spalenia opony podczas długiego zjazdu. Podobnie jak hamulce samochodowe, tarczowe hamulce rowerowe charakteryzują się zarówno dużą siłą hamowania, jak i możliwością jej regulacji. Hamulec tarczowy, w jeszcze mniejszym stopniu niż v-brake, koliduje z pracą amortyzowanej ramy, a jego zdejmowanie i instalacja nie wymaga zabawy z odpinaniem linek. Hamulce tarczowe stały się bardzo atrakcyjnym rozwiązaniem wraz z pojawieniem się na rynku ich lekkich i tanich wersji, a także odkąd zaczęto produkować mocowania hamulców na ramach i widelcach amortyzowanych.

 

Oczywiście wiele osób wciąż używa hamulców cantilever z centralnym ciągiem, dlatego w tym rozdziale szczegółowo opisuje ich obsługę. Są lekkie i proste, nie brudzą się no i, jakby na to nie patrzeć, zatrzymują rower. Tak jak w przypadku v-brake'ów cantilevery są montowane na piwotach umieszczonych na ramie i widelcu.

 

Jest jeszcze parę innych rozwiązań. Do ram amortyzowanych stosuje się dźwigniowe hamulce, które zakład się na piwoty cantileverów. Posiadają one zalety v-brake'ów i hamulców tarczowych. Jednak wprowadzenie na rynek v-brek'ów bardzo ograniczyło sprzedaż tego typu rozwiązań.

 

Niektóre obręczowe hamulce hydrauliczne (Rys. 7.43) mocowane na piwotach cantileverów świetnie nadają się do ram amortyzowanych. W tej konstrukcji klocki są dociskane prostopadle do obręczy przez ciśnienie hydrauliczne. Od dłuższego czasu nieźle wypadają w różnych testach, gdyż mają dużą siłę hamowania i potrafią zablokować koło.

 

Hamulce typu roller-cam (Rys. 7.50) i hamulce typu Mafag (Rys. 7.49) również mocowane są na piwotach umieszczonych na ramie i widelcu. Pamiętaj, że lutowane piwoty tych hamulców umieszczone są wyżej niż piwoty klasycznych cantileverów i v-brak'ów. Te hamulce były najbardziej popularne pod koniec lat 80-tych, ale można je jeszcze tu i ówdzie dostać.

Add a comment

Szczegóły

mslonik

Opublikowano: 26 marzec 2011

Odsłony: 10281

Marek Utkin Rower wczoraj, dziś i jutro Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Warszawa 1991 ISBN 83-02-04543-8 Stron: 120 Format: 19 cm x 21 cm

 

Subiektywna ocena pozycji książkowej: 9 / 10

 

Ocena opisowa:

Unikalna pozycja książkowa. Autorowi udało się wyjść poza szablonowe omówienie zagadnień związanych czy to z historią, czy techniką, czy turystyką rowerową. Już sama okładka przyciąga wzrok. Jest na niej jeden z mięśniolotów, czyli maszyn latających napędzanych siłą mięśni. Sporo miejsca poświęcono opisom technologii służącej do produkcji rowerów. Są wreszcie unikalne opisy napędu roweru, zdolności energetycznych organizmu ludzkiego. Aż szkoda, że autor nie kontynuuje swojej pracy do dzisiaj, prowadząc na przykład stronę www poświęconą niekonwencjonalnym maszynom napędzanym siłą mięśni.

 

Spis treści:

 

1. Historia roweru

 

2. Konstrukcja i technologia wykonania

2.1. Produkcja

2.2. Stal, stopy lekkie czy tworzywa?

 

3. Eksploatacja roweru. Naprawy

3.1. Jaki rower wybrać dla siebie?

3.2. Jak unikać uszkodzeń sprzętu i poprawić bezpieczeństwo jazdy?

3.3. Warsztat rowerowy - wyposażenie

3.4. Naprawa i konserwacja roweru - zasady ogólne

3.5. Usprawnienia ułatwiające przewóz większego bagażu

3.6. Usprawnienia aerodynamiczne

3.7. Fizjologia jazdy na rowerze.

 

4. Możliwości  wykorzystania roweru

4.1. Rowery turystyczne

4.2. Rowery sportowe

4.3. Rowery górskie

4.4. Rowery składaki

4.5. Rowery bagażowe

4.6. Rowery specjalne

 

5. Rowery trzeciej generacji

5.1. Mistrzostwa, wyścigi, rekordy - historia najnowsza

5.2. Cyklomobile w Polsce

5.3. Jak zbudować cyklomobil?

 

6. Jazda rowerem

6.1. Infrastruktura

6.2. Wskazówki praktyczne

 

Bibliografia, źródła

 

 

Przykładowy cytat:

 

     Rowerzysta, oprócz tego, że steruje swoim pojazdem, jest również w pełnym tego słowa znaczeniu silnikiem: procesy metaboliczne jego organizmu, w wyniku których pożywienie i tlen zamieniane są na energię, służą wprawianiu pojazdu w ruch.

     Tak samo jak w silniku (patrząc na zagadnienie jednostronnie) można wyodrębnić energię użyteczną, zamienianą w moment obrotowy na korbach, i energię "marnotrawioną" na wytwarzaniu ciepła (co jest zjawiskiem jak najbardziej pożądanym wtedy, gdy jest chłodno). Szczytowa sprawność cyklisty wynosi 20÷30%, jeśli mierzyć wartość energetyczną dostarczanego pożywienia i moc użyteczną, uzyskiwaną na wyjściu.

     Aby człowiek mógł właściwie wykorzystać swoją energię, jego sposób działania, jak i urządzenie, które napędza, muszą być starannie dopasowane do jego potrzeb.

     Za pomocą testów ergometrycznych przeprowadzanych zarówno wśród studentów - niesportowców, jak i wśród zawodników, określono najwłaściwsze prędkości obrotowe dla uzyskiwania najwyższych sprawności (wykresy na rysunkach 3-28, 3-29).

     Bardzo duży wpływ na efektywność ma również wysokość siodła, lub w przypadku roweru poziomego - odległość oparcia od pedałów. Stwierdzono, że najwyższe moce występują wtedy, gdy siodło jest uniesione do 40 mm powyżej wysokości nominalnej (tj. takiej, przy której siedząc na siodełku można piętą wyprostowanej nogi dotknąć pedał w jego najniższym położeniu). Najwyższe sprawności stwierdzono przy siodle obniżonym o 40 mm poniżej poziomu nominalnego.

     W rezultacie intensywnych badań przekonano się, że najwyższe moce są osiągane wtedy, gdy siodło jest podniesione o ok. 10% wyżej niż długość nogi.

     Długość korb pedałów jest również nie bez znaczenia dla "silnika" napędzającego rower. Zbyt krótkie korby przyczyniają się do spadku mocy, powinno się więc dobierać je w zależności od wzrostu cyklisty i długości jego nóg. W Polsce, oprócz korb do rowerów dziecinnych i młodzieżowych, dostępne są "popularne" o długości 165 mm i sportowe o długości 170 mm. Niekiedy (w starych rowerach) można spotkać korby o długości do 180 mm.

     Ponieważ człowiek nie pracuje tak, jak silnik elektryczny, który rozwija stały moment, to od końca XIX w. trwają badania nad nieokrągłymi wieńcami zębatymi, mającymi skompensować skokowy charakter ruchu roweru poruszanego nieliniową mocą.

     Jednym z rozwiązań są owalne i eliptyczne koła łańcuchowe. W tej dziedzinie prowadzono również długotrwałe badania i stwierdzono, że dopuszczalny jest stosunek długości osi elipsy lub owalu wynoszący 1,1. Większa różnica długości obu osi (stosunek 1,2 i więcej) pogarsza osiągi. Efekt zbliżony do zastosowania eliptycznego koła zapewnia stosowanie krzywek, powodujących "pulsowanie" koła łańcuchowego względem korb: w momencie osiągania najwyższej siły koło łańcuchowe przyspiesza względem korby, przy spadku zaś siły - opóźnia. Powoduje to zmianę położenia w zależności od rozwijanej siły, a tym samym stały moment.

Add a comment

Szczegóły

mslonik

Opublikowano: 26 marzec 2011

Odsłony: 9349

Fred Milson Rower Regulacja Naprawa Konserwacja GeoCenter International Warszawa 1996 ISBN 83-86146-81-3 Stron: 168 Format: 27 cm x 21 cm

 

Subiektywna ocena pozycji książkowej: 8 / 10

 

Ocena opisowa:

Nacisk położono przede wszystkim na sprawy techniczne. Książka jest bardzo bogato i starannie ilustrowana. Wszystkie ilustracje są kolorowe.Rysunki zostały zastąpione zdjęciami, co znakomicie poprawia odbiór. Na każde z omawianych zagadnień poświęcono przynajmniej dwie pełne strony. Omówienie zawiera podstawowe informacje, takie jak czas potrzebny do realizacji zadania, poziom trudności, wykorzystanie specjalnych narzędzi. Moim zdaniem książka ta zasłużyła na swoje miejsce w biblioteczce każdego zapalonego rowerzysty, który postanawia zabiegi utrzymaniowe realizować samodzielnie. Należy ją traktować jako podręcznik utrzymania roweru. Nie znajdziemy tu więc wyjaśnienia działania mechanizmów czy np. instrukcji budowy koła rowerowego. Z powodzeniem natomiast przeprowadzimy regulację przerzutek czy hamulców. Szkoda, że książka nie doczekała się wznowień, które zawierałyby np. sposób postępowania z hamulcami tarczowymi, które w między czasie z powodzeniem zaczęły zastępować hamulce klockowe.

 

Spis treści:

 

ROZDZIAŁ 1 Poznaj swój rower

 

Nazwy części

Rower dla dorosłych

Rower dla dorosłych na miarę

Rower dziecięcy

Rower dziecięcy na miarę

W kasku bezpieczniej!

 

 

ROZDZIAŁ 2 Warsztat

 

Podstawowy zestaw narzędzi

Technika jazdy

Zapobieganie kłopotom

Prace przy linkach

Kilka praktycznych porad

 

 

ROZDZIAŁ 3 Pielęgnacja roweru

 

Szybkie smarowanie

Wielkie mycie

Przegląd w 10 minut

Obsługa kół i ogumienia

10 tajemniczych usterek

 

 

ROZDZIAŁ 4 Przerzutki

 

Przegląd i obsługa przerzutki tylnej

Regulacja przerzutki tylnej

Wymiana przerzutki przedniej

Regulacja przerzutki przedniej

Manetki

Nowe linki dla przerzutek

Piasta Sturmey Archer

Torpedo i inne piasty

 

 

ROZDZIAŁ 5 Łańcuch, pedały i korby

 

Części różnych suportów

Przegląd i konserwacja suportu

Konserwacja łańcucha

Rozpinanie i łączenie łańcucha

Wolnobieg

Wielotryby i koronki

Przykręcanie i odkręcanie pedałów

Przegląd i konserwacja pedałów

Noski

Wieńce i korby

Zdejmowanie korb

Wkład suportowy

Oś i miski suportowe cz. 1

Oś i miski suportowe cz. 2

 

 

ROZDZIAŁ 6 Hamulce

 

Typy hamulców

Przegląd i obsługa hamulców

Hamulce cantilever - rozbieranie i regulacja

Wymiana linek w cantilever

Hamulce jednostronne

Wymiana linek w hamulcach jednostronnych

Wymiana klocków hamulcowych

Dźwignie hamulcowe

 

 

ROZDZIAŁ 7 Koła i opony

 

Obsługa i przegląd kół

Odkręcanie kół

Opony i dętki

Łatanie dętek

Rozbieranie piast

Smarowanie i regulacja piast

Wymiana szprych i centrowanie kół

 

 

ROZDZIAŁ 8 Siodła i kierownice

 

Części i ich konserwacja

Kierownice i wsporniki

Owijka i rączki

Siodło z chomątkiem

Wspornik siodła z mikroregulacją

 

 

ROZDZIAŁ 9 Rama i widelec

 

Materiały i wzornictwo

Przegląd i naprawa ramy po kraksie

Ster standardowy

Stery systemu Aheadset i Tioga

 

 

ROZDZIAŁ 10 Dodatki rowerowe

 

Światła

Bagażnik i błotniki

Dodatki mocowane do ramy

Fotelik dla dziecka

W podróży

 

CO TO ZNACZY? Słownik terminów kolarskich

WYKAZ USTEREK

INDEKS

 

 

 

Przykładowy cytat:

 

Prawdopodobnie zdecydowałeś się na rozebranie piast, ponieważ w czasie przeglądu wykryłeś jakieś nieprawidłowości w pracy łożysk. Czekanie na takie objawy jest dopuszczalne jedynie w rowerze szosowym, którego używasz tylko w czasie ładnej pogody. Jeśli jest to rower terenowy, szargany gdzieś po bezdrożach w kałużach błota, to lepiej zglądać mu w piasty jak najczęściej. Cykliścji jeżdżący regularnie w terenie powinni mieć nawyk rozbierania piast co parę miesięcy, podczas gdy kolarze szosowi mogą to robić raz na parę lat, jeżeli koła kręcą się lekko.

Większość piast ma różnego rodzaju uszczleniacze gumowe służące do ochrony przed wilgocią, lecz nie wytrzymują one każdych warunków. Nigdy nie myj roweru wodą pod ciśnieniem, choćby nie wiem jak był brudny.

 

Niektóre uszczelniacze przylegają do kołnierzy piast i są osadzone z zewnątrz na osiach, kontrach lub konusach. Bardzo często uszczelniacz jest wciśnięty w otwór kołnierza przylegając do konusa. W przypadku wymiany kulek trzeba go ostrożnie wydłubać. Ten typ uszczelniacza bywa uzupełniany dodatkowym uszczelniaczem gumowym produkowanym przez wielu różnych wytwórców. Jest on przeznaczony do rowerów górskich, ale nie ma żadnych powodów, aby nie stosować go też w innych typach rowerów.

Add a comment

Szczegóły

Opublikowano: 03 marzec 2011

Odsłony: 8472

Podczas rowerowych wycieczek nIe raz i nie dwa zastanawiałem się, w jakiej jadę temperaturze. Wyobrażałem sobie, że w 21 wieku, przy całym zalewie elektronicznych cudeniek, coś takiego, co jest małe lekkie i mierzy temperaturę, powinno być łatwo dostępne. Nic bardziej mylnego...

Zapraszam do lektury!

Add a comment